เมื่อความใฝ่ฝันเหนื่อยล้า
ถูกปลดวางลงไว้ข้างทาง
ถูกปลดวางลงไว้ข้างทาง
โคมไฟแห่งชีวิตที่เคยสว่างไสว
ก็ดูเหมือนจะดับแสงลงไปพร้อมๆ กัน
ก็ดูเหมือนจะดับแสงลงไปพร้อมๆ กัน
…………………..
เมื่อนักเดินทางทอดถอนลมหายใจ
ดวงตาไร้ประกายแห่งความฮึกหาญ
หนทางเบื้องหน้า
จึงดูเหยียดยาวไกลออกไปจนสุดคะเน
ดวงตาไร้ประกายแห่งความฮึกหาญ
หนทางเบื้องหน้า
จึงดูเหยียดยาวไกลออกไปจนสุดคะเน
……………………..
ชีวิตเกิดมาแล้วก็ดับไป
จะมุ่งมั่นหรือท้อแท้
ที่สุดแล้ว…ก็ต้องจากไป
จะมุ่งมั่นหรือท้อแท้
ที่สุดแล้ว…ก็ต้องจากไป
เพียงแตกต่างกันตรงเวลาที่เหลืออยู่
ความใฝ่ฝันอันเหนื่อยล้าข้างทาง
ความใฝ่ฝันอันเหนื่อยล้าข้างทาง
คนบางคนจึงปล่อยวางไว้อย่างนั้น
ขณะที่ใครอีกคนรวบรวมพลังขึ้นอีกหน
แบกสัมภาระแห่งความใฝ่ฝัน…
มุ่งหน้าออกเดินทางต่อไป
แบกสัมภาระแห่งความใฝ่ฝัน…
มุ่งหน้าออกเดินทางต่อไป
__________________________________
จาก “กำลังใจบนทางชีวิต”. โดย มนต์สุนทร สุราช